TRI ARGUMENTET MAHNITĖSE KUNDĖR EVOLUCIONIT
Evolucionistėt nuk kanė ndonjė pėrkrahje tė fortė nga shkenca kur ata thonė se gjithēka ka evoluar. Nė fakt, evolucionistėt tė cilėt e mohojnė Zotin dhe mrekullitė e Tij, pėrballen me tri probleme tė mėdha nė univers.
Problemi 1
Nuk ka asnjė ligj shkencor qė lejon diēka tė evoluojė nga asgjėja. Nėse nuk ka pasur asgjė nė univers nga tė fillohet, ėshtė e qartė se asgjė nuk ka mundur tė ndikojė qė diēka tė paraqitet.
Evolucionistėt shpesh mundohen ta shmangin kėtė problem duke arsyetuar se evolucioni nuk ka tė bėjė me fillimin e jetės, por ai merret vetėm me atė se si ka pėrparuar jeta pasi qė ajo ėshtė shfaqur. Por, nėse nuk mund tė nxjerrni diēka nga asgjėja, ėshtė e kotė tė mendohet se ekziston njė hap tjetėr. Pėrziej figurat nė ēfarėdo mėnyre tė duash, por pa Krijues nuk do tė fitosh asgjė, gjithēka do tė mbetet e vetmuar.
Problemi 2
Asnjė ligj shkencor nuk mund tė llogaris qė gjėrat e pajetė tė kthehen nė jetė. Balta nė kopshtin tuaj nuk kthehet nė drunj dhe nė lule. Ata vijnė prej farėrave, shumimit apo shartimit nga njė pemė nė tjetrėn.
Evolucionistėt ateist kanė besuar gjatė se dikur nė tė kaluarėn e largėt jeta ka dalė nga substancat e pa jetė. Biologu britanez T.H. Huxley nė vitin 1869 dhe fizikanti John Tyndall nė vitin 1877 ishin promovuesit e hershėm tė idesė se jeta mund tė jetė gjeneruar nga elementet inorganike. Por, biologu nuk gjeti ndonjė ligj pėr ta mbėshtetur kėtė ide, pėrkundėr asaj se shumica ishin kundėr. Vėshtrimi I pandryshueshėm ėshtė se gjallesat e gjalla mund tė krijohen vetėm nga gjallesat tjera tė gjalla. Jeta nuk do tė mund tė fillonte nėse Zoti dhe mrekullitė nuk do tė merrnin pjesė.
Problemi 3
Nuk ka asnjė ligj shkencorė, i cili do ti lejonte njė lloji tė krijesave tė shndėrrohej natyrshėm nė njė lloj krejtėsisht tjetėr. Pėr shembull, insektet nuk evoluojnė nė njė qenie shumė komplekse, jo insekt, pėr shkak se nuk kanė gjene ta bėjnė atė.
Teoria e evolucionit na mėson se gjallesat e formės sė thjeshtė evoluojnė nė gjallesa tė formės mė komplekse, sikurse peshqit, amfibėt, zvarranikėt, zogjtė dhe mamalėt. Nuk ekziston asnjė ligj natyror qė e lejon tė ndodh njė gjė e tillė. Gjėja mė e mirė me tė cilėn mund tė vijnė evolucionistėt ėshtė tė shpjegojnė se si ka mundėsi tė ndodh, ata thonė se ka ndodhur me anė tė mutacioneve dhe zgjedhjes natyrore.
Por, mutacionet papėrballueshėm shkatėrrojnė informacionet gjenetike dhe prodhojnė krijesa mė tė hendikepuara sesa prindėrit. Gjithashtu, edhe zgjedhja natyrale nuk jep diēka tė madhe. Zgjedhja natyrale mund tė shpjegojė pėrse molėt me ngjyrė tė bardhė nė Angli janė pakėsuar, ndėrsa molėt e zinj janė shumuar (pėrshkak se gjatė revolucionit industrial molėt e bardhė nė sipėrfaqe tė errėt janė vėrejtur mė mirė nga zogjtė dhe ka pasur mundėsi mė tė mėdha qė zogjtė ti hanė). Por, nuk mund tė thuhet se molėt janė shndėrruar nė krijesa efektive, krejtėsisht tjera, nė jo-molė krijesa. Thjesht, molėt nuk kanė informacione gjenetike pėr tė evoluar nė njė krijes tjetėr qė nuk ėshtė mol, pa marrė parasysh se sa kohė ju i jepni atyre.
Tė gjitha faktet qėndrojnė nė anėn e atyre qė besojnė se Zoti ėshtė Krijues i kėsaj gjithėsie.